Ik heb nooit de behoefte gehad om de film Planet of the Apes (2001) te gaan bekijken en waarschijnlijk zijn de special effects van het origineel uit 1968 ook wel achterhaald. Mijn kennis op dit gebied beperkte zich dus tot een Suske en Wiske die ik ooit heb gelezen: De Apekermis. Ik bereidde me voor op een film waarin apen in groten getale door de stad struinen, waarbij alles kort en klein geslagen wordt. Niets bleek echter minder waar en de film wist me positief te verrassen.
We leven in de tijd waarin de één na de andere prequel gelanceerd wordt. Vroeger werd het verhaal vaak snel uit de doeken gedaan, zodat er zo snel mogelijk naar de actie overgeschakeld kon worden. Tegenwoordig staan scriptschrijvers meer in de belangstelling en wordt een goede storyline meer op waarde geschat. Na het succes van prequels als X-Men First Class en Batman Begins besloot regisseur Rupert Wyatt ook het verhaal van Planet of the Apes wat uitgebreider uit de doeken te doen. Het resultaat is een film waarin het verhaal belangrijker is dan de actie.
De film speelt zich af in San Francisco waar wetenschapper Will Rodman (James Franco) genetisch onderzoek doet om de ziekte Alzheimer te bestrijden. Met zijn medicijn hoopt hij zijn vader te kunnen genezen, maar zijn eerste experiment op chimpansees loopt verkeerd af. De apen worden afgemaakt, maar Will ontfermt zich over de babychimpansee Caesar. Hij komt er echter al snel achter dat het medicijn via de moeder genetisch overgedragen is aan Caesar en deze begint zich intellectueel snel te ontwikkelen. Met nieuwe moed hervat Will zijn experimenten, maar als de eerste successen volgen wordt de investeerder gretig en wordt er met meer apen geëxperimenteerd. Ondertussen komt Caesar in een apenopvanghuis terecht nadat hij een mens heeft aangevallen om zijn baasje te beschermen. Hier worden de apen niet echt zachtzinnig behandeld, dus zint Caesar op een manier om met de andere apen te ontsnappen.
Caesar
James Franco, een rijzende ster in Hollywood die de afgelopen 2 jaar in 16 verschillende films heeft gespeeld, zet wederom een solide acteerprestatie neer. Ook Freida Pinto, bekend van Slumdog Millionaire, heeft als vriendin van Will een leuke bijrol, terwijl Brian Cox zoals gewoonlijk weer de bad guy speelt. En Tom Felton, Draco Malfidus uit Harry Potter, raakt voorlopig het imago van ettertje niet kwijt. De bijzonderste rol wordt echter vervuld door Andy Serkis; voor de liefhebbers van The Lord of the Rings geen onbekende. Zijn houding en bewegingen werden vertaald naar Gollem, het eerste personage dat volledig met de computer werd geanimeerd. Voor Rise of the Planet of the Apes doet hij hetzelfde voor chimpansee Caesar nadat hij in 2005 al ervaring met King Kong op heeft kunnen doen. Wie goed op de bewegingen en gezichtsuitdrukking van Caesar en de andere apen let, kan alleen maar concluderen dat de computeranimatie weer een stap vooruit heeft gezet.
Doordat er veel tijd genomen wordt om het verhaal te vertellen, is de actie verdrongen naar het laatste halfuur. Massale destructie, de inzet van politie en SWAT-teams; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Toch is de actiescène die zich op de Golden Gate bridge afspeelt de moeite van het bekijken waard. Het grootste minpuntje aan de film is eigenlijk het open einde, maar waarschijnlijk zullen de meeste mensen het happy end meer waarderen dan een slachtpartij onder de apen. Al met al biedt Rise of the Planet of the Apes genoeg entertainment voor één avond.
Rise of the Planet of the Apes is momenteel te zien in 87 bioscopen.
