Studeer je communicatie? Is dat tegenwoordig ook al een vakgebied? Iedereen kan toch communiceren?
Zomaar een paar opmerkingen die je als communicatiestudent vaak voorbij hoort komen. Begrijpelijk en aan het begin van mijn studie heb ik ook meer dan eens getwijfeld over de legitimiteit van het vakgebied communicatie. Maar na bijna 6 jaar studeren ben ik er steeds meer achter gekomen dat niet iedereen kan communiceren. En als je het begrip communiceren niet al te streng wilt afbakenen moet je in ieder geval toegeven dat niet iedereen even goed kan communiceren. Sinds halverwege vorige eeuw hebben bedrijven, overheden en instanties in toenemende mate ontdekt dat ze communicatoren nodig hebben.
De cultureel antropoloog als communicatie-expert
Mijn eerste stage confronteerde me meteen met het feit dat het vakgebied nog heel jong is. De manager van de afdeling Communicatie had een opleiding als cultureel antropoloog achter de rug. In de jaren daarna kwam ik ook veel communicatiemensen tegen die een journalistieke achtergrond hadden. Sommigen vroegen zich oprecht geïnteresseerd af wat ik dan op de opleiding leerde. Iedereen kan toch communiceren?
De toenemende vraag naar communicatieprofessionals hangt nauw samen met een ingrijpende ontwikkeling binnen de economie. Er is een machtsverschuiving opgetreden waardoor de consument steeds meer te zeggen heeft gekregen. Hij heeft niet langer beperkte keuzevrijheid, zoals in de begindagen van de auto waar hij uit een drietal Ford modellen kon kiezen. Tegenwoordig stapt een ontevreden consument gewoon over naar een ander automerk en is hij niet afhankelijk van één enkel bedrijf. Hierdoor dingen bedrijven om de gunst van de consument en niet andersom.
Gedoogsteun voor bedrijven
[pullright]Dit maakt communicatie tot een relevant vakgebied[/pullright]
Bedrijven moeten meer doen dan zich in hun producten van concurrenten onderscheiden, bijvoorbeeld: maatschappelijke verantwoordelijkheid tonen. Bedrijven die ‘groen’ produceren en hun werknemers goed betalen genieten het voordeel boven directe concurrenten die dat niet doen. Dit betekent dat het imago van een bedrijf steeds belangrijker is geworden en sommige communicatie-experts zeggen dat bedrijven niet kunnen voortbestaan als ze niet door de consument worden gedoogd.
We leven in een tijdperk waarin veel gecommuniceerd wordt. Bedrijven communiceren met consumenten, de overheid communiceert naar de burger en mensen zijn via moderne communicatiemiddelen steeds meer onderling gaan communiceren. Dit maakt communicatie tot een relevant vakgebied waarin steeds meer expertise nodig is om de vele communicatiestromen te managen.
Vanuit deze achtergrond ben ik gestart met bloggen en wil ik regelmatig blogs schrijven waarin nieuwe ontwikkelingen binnen het vakgebied Communicatie en Media de revue passeren. Ik hoop een legitieme bestaansreden te vinden om deze blog draaiende te houden. Eén gedachte sterkt mij hierin: iedereen kan tenslotte communiceren 😉
Over communicatiemensen met een journalistieke achtergrond gesproken… Helemaal gelijk dat het een totaal ander vakgebied is! Alleen een beetje kunnen schrijven komt bij beide van pas.
Leuk, geeft zelfs aan een gewone burger weer moed, communicatie is voor niemand te hoog gegrepen :). Goede blog, geeft stof tot nadenken.
Succes